یکشنبه ۰۳ دی ۰۲ | ۲۰:۲۸ ۴ بازديد
سنسورهای نوری به عنوان یک نوع از سنسورهای مجاورتی طراحی شدهاند و بر اساس ارسال و دریافت نور مدوله شده عمل میکنند. این سنسورها پالسهایی با فرکانس میانگین ۳۰-۵ kHz ارسال میکنند تا رنج تشخیص را افزایش دهند و تأثیر نور محیط بر آن را به حداقل برسانند. نور مدوله شده میتواند در طیف نور مرئی از سبز تا نامرئی مادون قرمز باشد.
در ساخت این سنسورها، از نور مادون قرمز با طول موج ۸۸۰mm بیشتر استفاده میشود. این انتخاب به دلیل کاهش تداخل نور محیط و افزایش فاصله سوییچینگ سنسور صورت گرفته است. بر روی سنسورهای نوری یکطرفه، یک پتانسیومتر نیز نصب میشود تا حساسیت سنسور قابل تنظیم باشد.
سنسورهای نوری یکطرفه، نور مدوله شده را به صورت مستقیم در فضا پخش میکنند. اگر این نور به یک مانع برخورد کند، به صورت مستقیم یا غیرمستقیم از آن منعکس میشود. انعکاس نور بستگی به رنگ، نوع سطح، حجم و زاویه مانع دارد.
این سنسورها قادر به تشخیص اجسام روشن با سطوح بازتابش صیقلی مانند مقوا، پارچه، شیشه و پلاستیک روشن هستند. با این حال، نمیتوانند اجسام مات سیاه، لاستیک سیاه و پارچههای تیره را تشخیص دهند. برای این انواع اجسام، معمولاً از سنسورهای نوری دیگری مانند رفلکتوری یا دو طرفه استفاده میشود.
در سنسورهای نوری رفلکتوری، نور مدوله شده ارسالی توسط فرستنده به سطح رفلکتور برمیخورد و از آنجا با زاویه مشخص به سمت گیرنده بازتاب میشود. اگر در مسیر انعکاس نور یک مانع وجود داشته باشد، گیرنده نور را دریافت نمیکند و سنسور وجود مانع را تشخیص میدهد. این نوع سنسور معمولاً فاصله سوییچینگ بیشتری نسبت به سنسور نوری یکطرفه دارد و در حدود ۱۰m فاصله سوییچینگ دارد.
در سنسورهای نوری دو طرفه، فرستنده و گیرنده جدا از یکدیگر قرار دارند. فرستنده نور مدوله شده را ارسال میکند و گیرنده در مقابل آن قرار گرفته است. اگر بین فرستنده و گیرنده یک مانع قرار گیرد و نور مدوله شده از مسیرشان منحرف شود، سنسور این تغییر را تشخیص داده و خروجی متناسب با آن تغییر وضعیت میدهد. سنسور نوری دو طرفه میتواند فواصل سوییچینگ بسیار بزرگی داشته باشد و در برخی موارد به بیش از ۱۰۰m برسد.
در کل، انتخاب نوع سنسور نوری آتونیکس به وفق نیازهای هر کاربرد انجام میشود. این سنسورها در کنترل صنعتی، روباتیک، خودروهای هوشمند و سیستمهای اتوماسیون به کار میروند و با توجه به ویژگیهای هر نوع، میتوانند در زمینههای مختلفی مورد استفاده قرار گیرند.
در ساخت این سنسورها، از نور مادون قرمز با طول موج ۸۸۰mm بیشتر استفاده میشود. این انتخاب به دلیل کاهش تداخل نور محیط و افزایش فاصله سوییچینگ سنسور صورت گرفته است. بر روی سنسورهای نوری یکطرفه، یک پتانسیومتر نیز نصب میشود تا حساسیت سنسور قابل تنظیم باشد.
سنسورهای نوری یکطرفه، نور مدوله شده را به صورت مستقیم در فضا پخش میکنند. اگر این نور به یک مانع برخورد کند، به صورت مستقیم یا غیرمستقیم از آن منعکس میشود. انعکاس نور بستگی به رنگ، نوع سطح، حجم و زاویه مانع دارد.
این سنسورها قادر به تشخیص اجسام روشن با سطوح بازتابش صیقلی مانند مقوا، پارچه، شیشه و پلاستیک روشن هستند. با این حال، نمیتوانند اجسام مات سیاه، لاستیک سیاه و پارچههای تیره را تشخیص دهند. برای این انواع اجسام، معمولاً از سنسورهای نوری دیگری مانند رفلکتوری یا دو طرفه استفاده میشود.
در سنسورهای نوری رفلکتوری، نور مدوله شده ارسالی توسط فرستنده به سطح رفلکتور برمیخورد و از آنجا با زاویه مشخص به سمت گیرنده بازتاب میشود. اگر در مسیر انعکاس نور یک مانع وجود داشته باشد، گیرنده نور را دریافت نمیکند و سنسور وجود مانع را تشخیص میدهد. این نوع سنسور معمولاً فاصله سوییچینگ بیشتری نسبت به سنسور نوری یکطرفه دارد و در حدود ۱۰m فاصله سوییچینگ دارد.
در سنسورهای نوری دو طرفه، فرستنده و گیرنده جدا از یکدیگر قرار دارند. فرستنده نور مدوله شده را ارسال میکند و گیرنده در مقابل آن قرار گرفته است. اگر بین فرستنده و گیرنده یک مانع قرار گیرد و نور مدوله شده از مسیرشان منحرف شود، سنسور این تغییر را تشخیص داده و خروجی متناسب با آن تغییر وضعیت میدهد. سنسور نوری دو طرفه میتواند فواصل سوییچینگ بسیار بزرگی داشته باشد و در برخی موارد به بیش از ۱۰۰m برسد.
در کل، انتخاب نوع سنسور نوری آتونیکس به وفق نیازهای هر کاربرد انجام میشود. این سنسورها در کنترل صنعتی، روباتیک، خودروهای هوشمند و سیستمهای اتوماسیون به کار میروند و با توجه به ویژگیهای هر نوع، میتوانند در زمینههای مختلفی مورد استفاده قرار گیرند.